Hər şey sentyabrın 25-də Ömran bin Şaban əl-Misratinin
Fransa xəstəxanalarının birində vəfat etməsi ilə başlayıb. Qəddafiyə elə onun
öz qızıl tapancasından həlledici gülləni vurmuş bu 22 yaşlı oğlanın ölümü,
xüsusən də ona bais olmuş səbəblər aşkara çıxdıqdan sonra, Liviya cəmiyyətində
partladılmış bomba effektini yaradıb. Sən demə ölümündən öncə əl-Misrati 2 ay
müddətində Liviyanın Bəni-Vəlid şəhərində saxlanılırmış və mütəmadi olaraq
döyülməyə və işgəncələrə məruz qalırmış. Onun öldürülməsi liviyalıları iki yerə
parçalayıb: Bəni-Vəlid, Səbha, Tarxuna, Sirt kimi qəddafipərəst şəhərlərdə
insanlar bu hadisə münasibətilə öz sevincini gizlədə bilmirlər, hökumət tərəfdarlarının
cəm yaşadığı Tripoli, Benqazi, Misurata kimi şəhərlər isə əksinə matəmə qərq olublar və “qəhrəman şəhid” əl-Misratinin qatillərinin cəzalandırılmasını tələb edirlər.
Hətta onun dəfn edildiyi Misuratada 3 günlük matəm də elan edilib...
Baş vermiş qətl hadisəsinin mahiyyətini və
ona bais olmuş səbəbləri tam aydınlaşdırmaq üçün, öncə Bəni-Vəlid və orda
yaşayan əl-Qəddaf (bəzən onlara Varfalla
da deyirlər) tayfası üzərində dayanmaq lazımdır: Bəni-Vəlidin əhalisi Liviya vətəndaş
müharibəsinin əvvəlindən Qəddafinin tərəfində vuruşub və hal-hazırda da qəddafiçilərin
əlində olan Liviyanın yeganə şəhəri sayılır. Belə ki, özlərini “Yaşıl müqavimət”
adlandıran qəddafiçilər öz rəhbərin öldürülməsindən sonra ilk irimiqyaslı hərbi
əməliyyatı məhz Bəni-Vəliddə həyata keçiriblər. Yanvarın 24-də artıq tamamilə məhv
edilmiş sayılan qəddafiçilər əllərində Cəmahiriyyənin yaşıl bayrağını tutaraq,
avtomatlarla və pulyemotlarla şəhərə
hücuma keçiblər. Milli Keçid Şurasının yeddi üzvü, o cümlədən "28 may dəstəsi"nin
komandiri Əbdul Salam əz-Zizi həmin hücumda qətlə yetirilib. O gündən
başlayaraq ta indiyəcən Bəni-Vəlid devrilmiş polkovnikə sadiq qalan qüvvələrin əlindədir
və Liviya hökuməti ora soxulmağa cürət etmir. Görəsən hökumətdəkiləri bizim Əhmədli
boyda olan
bir şəhərcilikdən qorxmağa vadar edən səbəb nədir?
İş ondadır ki, Bəni-Vəliddə vətəndaş müharibəsindən bəri külli miqdarda
silah-sursat, o cümlədən raketlər qalıb. Hətta NATO-nun Liviyada olduğu vaxtda
üsyançılar böyük itkilər verərək, şəhərə hücum cəhdlərini bir-birinin ardınca
boşa verirdilər. İndi isə əsas himayədarı NATO-suz qalaraq, keçmiş üsyançılar “tem bolee” şəhərciliyin müqabilində heç nə edə bilmirlər...
Hökumətin Bəni-Vəliddən qorxmasının daha bir səbəbi orda döyüşkən əl-Qəddaf (Varfalla) tayfasının yaşamasıdır. Bu tayfa Müəmmər Qəddafinin doğma tayfasıdır. Əl-Misrati və onun 3 qatil dostunu da məhz əl-Qəddafın üzvləri
oğrayıblar. Hadisənin əslində necə baş verməsini qismən rusiyalı jurnalistlər ilə müsahibədə
Bəni-Vəlidin sakini və eyni zamanda hüquq müdafiəçisi olan Zeynəb Xəlifə anlatdı:
-İş ondadır ki, 2 ay əvvəl biz şəhərdə iki naməlum və məqsədləri bilinməyən,
özlərini jurnalistlər kimi qələmə verən adamı tutmuşduq. Bu adamlar hökümətin tapşırığı ilə bura məlumat toplamaq üçün gəlmişdilər və dövlət adamları onların azadlığa çıxmasında maraqlı olduqlarını bizə işarə etmişdilər. Danışıqlar başlamışdır. Bu vaxt quldur dəstələrindən
birinin üzvü olan Ömran əl-Misrati öz silahdaşları ilə bu adamları güc yolu ilə azad etmək üçün
Bəni-Vəlidə soxulmuşdur və şəhər sakinləri ilə döyüşdə yaralanmışdır. Ondan heç kim intiqam almırdı, heç kim ona işgəncə vermirdi, nə də onu xüsusi olaraq güdmürdü.
Bunların hamısı cəfəngiyyatdır."
Zeynəb xanım olduqca səlis danışsa da, mən şəxsən ona inanmadım. Bu heç də o demək deyil ki, mən onu yalançılıqda
suçlayıram, sadecə o başqa cür danışa da bilməzdi. Əks halda Liviya höküməti "Qəddafiçilərin
yenidən dirçəlməsini” bəhanə
edərək, yenidən NATO-nu ölkəni bombalamağa dəvət etməsi üçün gözəl fürsət əldə edərdi. Bu halda isə Bəni-Vəlidə orda saxlanılan silah-sursat və əl-Qəddaf tayfasının hünəri
də kömək etməz
idi... Xəlifənin doğru danışmadığını isbatlayan daha bir fakt, əl-Misratinin məhz
Qəddafi ilə eyni üsulda, yəni dəhşətli işgəncələr altında öldürülməsidir. Ağıl sahibləri üçün burda tayfalara xas olan qan qisasının əlamətlərini
müşahidə etmək elə də çətin olmaz. Necə ki bu əlamətlər sentyabrın 11-də baş vermiş ABŞ-nın səfiri Kristofer Stivensin də qətlində müşahidə olunurdu...
Bəli, düz oxudunuz, Kristofer Stivensin qətlində. Heç bir KİV-lər bunu yazmasalar da, onu əslində məhz qəddafiçilər
qisas məqsədi
ilə öldürüblər. Stivensin Qəddafinin işgəncələrdən
əybəcər hala düşmüş cəsədinin yanında necə sevincli şəkil çəkdirməsi
hələ də əksər liviyalıların yaddaşlarından silinməyib. Və onlar bunu səfirə bağışlaya
bilməyiblər. Öz atanın qatilini kim bağışlayar ki? Qəddafi isə heç şübhəsiz "lider qardaş",
"inqilab rəhbəri" və "bədəvi döyüşçü" olmaqla yanaşı həm də liviyalılar üçün bir ata idi. Bəzən
öz övladlarını döyən, özü də olduqca möhkəm döyən, amma yenə də ata idi. Atanın öldürülməsi, xüsusən də ibtidai tayfa şəraitində yaşayan cəmiyyətdə
bağışlanmaz cinayətdir. Və qeyrəti coşan övlad, yəni Liviya xalqının Qəddafiyə sadiq qalan hissəsi cinayətin sifarişçilərindən biri olan və
Liviyada keçən ilin aprelindən casusluq fəaliyyəti ilə məşğul olan
Stivensi cəzalandırdı. Kimlərəsə absurd gələ biləcək bu fakt, şəxsən mənim üçün tam aydındır. Təsəvvür eləyin, ən incə detallara qədər Qəddafinin və Stivensin
qətlləri eynilik təşkil edirrlər. Hətta necə ki, polkovniki linç edən məxluqlar onu
öldürməzdən öncə arxadan bıçaqla zorlayıblar, eyni işgəncəyə ABŞ-nın səfiri də məruz qalıb. Bu da qətlin qəddafiçilərin
intiqamı olduğunu sübut edən daha bir amildir. Hadisədən dərhal sonra Liviyanın baş naziri Əbdürrəhim əl-Kib jurnalistlər
qarşısına çıxaraq deyib ki, "Biz bilirik ki, bu qətlin arxasında qəddafiçilər dayanırlar!" Və... bir gün
keçməmiş bu sözlərə görə istefaya göndərilib! Təbii ki göndərilər, axı bu sözlər rəsmi "əl-Qaidəçi" versiyası ilə ziddiyyətdədir!
Bu versiya dağılsa, onda Liviyaya təzədən qoşun yeritmək, eyni vaxtda isə əl-Qaidəçi
vəhhabiləri "Qeyrətli İslam təəssübkeşləri"
kimi qələmə
vermək üçün hansı bəhanə qalacaq ki? Səfirin gözlənilməz qətli ilə ABŞ və müttəfiqləri eyni zamanda iki dovşanı vurmaq istəsələr də, Müəmmər Qəddafi ölü olmasına rəğmən həmişəki
kimi yenə onların planlarını korladı...
Kristofer Stivensin və Ömran əl-Misratinin qətlləri
Liviyada yeni hərbi qarşıdurmalara gətirib çıxara bilərlər. Çünki Qərb tərəfindən
himayə olunan hökumətin, beynəlxalq terror şəbəkələri tərəfindən maliyyələşən
sözdə “islamçıların” və geniş xalq kütləsi tərəfindən dəstəklənən qəddafiçilərin
maraqları bu qətl hadisələrinə görə bir-biri ilə toqquşublar. Hazırda Liviyada əsas
söz sahibləri məhz bu üç qüvvədir. Onlardan hansının yekünda qalib gələcəyini
söyləmək çətin olsa da, sonda sevinəcək tərəfin qəddafiçilərin olacağını
ehtimal etmək olar. Çünki Liviyada “Xeyif Qəddafinin vaxtı...” deyən insanların
sayı günü-gündən artır. Dünən bir keçmiş liviyalı üsyançının müsahibəsini izləyirdim.
Bir il əvvəl “Hitler” adlandırdığı polkovnik haqqında indi o belə deyir: “Kaş
bilsəydim Müəmmərin qəbri hardadır, gedib orda ağlayardım!” Hazırda keçmiş “inqilabçıların”
əksəriyyəti öz yoldaşının ürək fəryadına qoşulmağa hazırdılar. Çünki necə “Böyük
bir diktatordan” qurtardığlarını gec də olsa başa düşüblər...
Комментариев нет:
Отправить комментарий