суббота, 31 августа 2013 г.

Atatürkü niyə sevmirik?


Mütəmadi olaraq bizə gəlib soruşurlar ki, “Atatürkü niyə sevmirsiniz?”

Odur ki, qısa bir cavab verək pantürkçü dostlara...

– Mustafa Kamalın şəxsi həyatı bizi maraqlandırmır, bu onunla Allahın arasında bir mövzudur...

Biz Mustafa Kamalı gördüyü işləri üzündən sevmirik.

Buyurun, oxuyun:

Atatürkü niyə sevmirik?

– 3 mart 1924-cü ildə ümməti birləşdirən xilafəti ləğv etdiyi üçün SEVMİRİK.. (NATO və ya Avropa Birliyi avropalılar üçün nədirsə, xilafət müsəlmanlar üçün onun kimidir)

– Əkməyini yediyi, özünü adam edən Osmanlını arxadan zərbətləyib ləğv etdiyi və Osmanlı sultanlarına iftira atıb sürgün etdiyi üçün SEVMİRİK..

– 1930-cu ildə ali ev qanunu çıxardıb qadınların kişilərin cinsi köləsi vəziyyətinə salınmasını rəsmiləşdirdiyi üçün SEVMİRİK..

– 1932-ci ildə isə icbari və xalqın iradəsinə zidd olaraq azanı qadağan etdiyi üçün SEVMİRİK..

– Fatih Sultan Məhmədin mənəvi mirası olan Aya Sofyanı məscid hökmündən çıxardıb muzeyə çevirdiyi üçün SEVMİRİK..

– Yüz illər boyunca müharibələr apardığımız avropalıların həyat tərzini və qanunlarını bu torpaqlara gətirdiyi üçün SEVMİRİK..

– Öz əli ilə yazdığı “Mədəni bilgilər” adlı kitabında Peyğəmbərimizə (s) çox ağır həqarətlər etdiyi üçün SEVMİRİK..

– Hərf inqilabını həyata keçirərək üç nəsli ərəb əlifbası ilə yazılmış dini və tarixi əsərləri oxumaqdan məhrum etdiyi üçün SEVMİRİK.. (Dünyada Türkiyədən başqa bir ölkə vardırmı ki, gənclər kitabxanya gəlib orada saxlanılan kitabları oxumadan çıxsınlar?!)

– Rizə və Dersimdə öz xalqını bombaladığı üçün SEVMİRİK..

– Etdiyi islahatlarla üç nəslin axirət həyatını risk altına atdığı və bir çoxlarının cəhənnəmə getməsinə vəsilə olduğu üçün SEVMİRİK..

Daha onlarla səbəb var, amma ən əhəmiyyətlisi “Maidə” surəsinin 44-cü ayəsindən dolayı Atatürkü SEVMİRİK:

Allahın nazil etdiyi ilə hökm etməyənlər, əlbəttə, kafirdirlər! 
(“Maidə” sursəsi, 44-cü ayə)

четверг, 11 июля 2013 г.

İudaizm haqqında (Ömər əl-Əşqər)

İsrail övladlarının dini  iudaizm (və ya yəhudilik) çoxlu sayda bütpərəst təsəvvür, eyni zamanda yəhudi millətçiliyinin təzahüründən ibarətdir. İsrail – Yaqub ibn İshaq ibn İbrahimin ikinci adı idi. İsrail övladlarının yanına bir çox peyğəmbər, o cümlədən İsrailin özü göndərilmişdir. Bu peyğəmbərlər öz əcdadları – Həzrəti İbrahim (ə) tərəfindən öyrədilmiş təkallahçılığı yəhudilərə çatdırırdılar. Sonra onların yanına böyük peyğəmbər Həzrəti Musa (ə) göndərildi. O, tövhidə əsaslanan möhkəm şəriəti gətirib yəhudiləri tək olan Allaha sitayiş etməyə çağırdı. Amma vaxt ötdükcə onlar bu yoldan azıb bütpərəst inanclar səviyyəsinə endilər. Bu gün əlimizdə olan Tövratın mətnində Allah barədə elə təsəvvür və miflərə rast gəlirik ki, yəhudilərin ilahi elçi və kitablara malik olmayan bütpərəst yunanlar və digər xalqlardan heç nə ilə fərqlənmədiklərini görürük.
Yəhudilərin haqq yoldan sapması hələ Həzrəti Musa həyatda olarkən başlamışdı. Onlar qızıldan düzəldilmiş inək bütü özlərinə Tanrı seçdilər. Hələ bundan əvvəl Həzrəti Musadan xahiş etmişdilər ki, onlar üçün bir büt düzəltsin ki, ona sitayiş edə bilsinlər. Musa buna cavab olaraq onları “cahil insanlar” adlandırmışdı.
Yəhudilərin bəziləri olduqca qəribə inanclara malikdirlər. Onlardan bir qrupu Üzeyir peyğəmbəri Allahın oğlu hesab edir. Digər qrupun nəzərinə görə isə, pak olan Allah xəsis və simicdir. Qurani-Kərimdə deyilir: “Yəhudilər dedilər: “Allahın səxavət əli bağlıdır!” Onların öz əlləri bağlandı və dedikləri sözə görə lənətə gəldilər. Əksinə, Onun kərimlik və səxavət əlləri açıqdır və O, istədiyi kimi lütf edər”. (əl-Maidə, 64)
İudaizmdə yəhudi millətçiliyinin təzahürü ondan ibarətdir ki, onlar Allahı yalnız yəhudilərin tanrısı kimi qəbul edirlər. Bu azmış kimi, yəhudilərin nəzərinə görə, yalnız bir-birləri ilə münasibətlərdə əxlaq və ədəb qaydalarına riayət etmək gərəklidir, digər insanlara – “qoy”lara qarşı etdikləri zülmlərə görə isə Allah yəhudiləri məsuliyyətə cəlb etməz. Onlar bütün digər xalqlara “qoy” deyirlər və Tövratdan gələn bu kəlimə yəhudi dilindən “özgə, yabancı” kimi tərcümə olunur. Günümüzdə isə qeyri-yəhudi xalqlar üçün təhqir və istehza ilə dolu bir mənada işlədilir.
Qurani-Kərimdə yəhudiləri məzəmmət edən ayələri və Tövratın mətnində rast gəlinən təhrifləri bir kənara qoyub yəhudi alim və hahamları tərəfindən yazılmış və onların fikrincə əhəmiyyətinə görə heç də Tövratdan geri qalmayan Talmud kitabında nələrin yazıldığına baxaq. Orada yazılanları oxuduqca, insan yəhudilərin dini inanclarından dəhşətə gəlir.
Dr. Mustafa əz-Zərqanın “Əl-kənzul-mərsud fi qəvaidut-Talmud” kitabında deyilir: “Onlar hesab edirlər ki, Allah oxumağa və öyrənməyə möhtacdır. Hesab edirlər ki, O oynayır və əylənir”. Talmudda oxuyuruq: “Gün 12 saatdan ibarətdir. Günün ilk 3 saatında Allah oturub Tövratla məşğul olur. İkinci 3 saatda məhkəmə işlərinə baxır. Üçüncü 3 saatda dünyanı dolandırır, dördüncü 4 saatı isə böyük bir dəniz bədheybəti Leviafanla oynamaqla keçirir”.
Bununla yanaşı onlar inanırlar ki, Yerusəlim Məbədinin dağılmasından sonra, Allah daha Leviafanla oynamır və Həvva ilə rəqs etmir. Hərçənd əvvəllər O Həvvanı bəzədib saçlarını darayardı. Allah Öz Ucalığı və Böyüklüyü ilə bütün bunlardan pakdır!
Yəhudilər öz dinsiz sələflərinin – bütpərəst xalqların sözlərini təkrarlayırlar. Onlarınn baxışlarına görə, Allahın insandan heç bir fərqi yoxdur. O, insan kimi düşünür, insanların gördükləri işlərin eynisini edir. O, rəqs edir, kədərlənir, ağlayır. Niyə ağlayır? Süleymanın inşa etdiyi yəhudi məbədinin dağılmasına görə.
Məbəd  yəhudilərin əzəmət rəmzidir. Onlar hesab edirlər ki, Məbədin dağılması zamanından ta günümüzə qədər, Allah gecənin ¾ hissəsini ağlayır və şir kimi nərildəyib deyir: “Vay olsun Mənə! Evimin yandırılmasına və övladlarımın əsir götürülməsinə necə yol verə bilərdim?!”
Belə nağılları uyduran insanlar ağılsız, bütün bunları doğru bilib inananlar isə onlardan da ağılsızdır. Allah həmd olsun ki, bizə haqq yolu göstərib nura doğru çıxartdı!
Bu iudaizm dininin təməlində dayanan yəhudi inanclarının misalları idi. Bunlar qədim yunan və digər bütpərəst miflərin tanrılar haqqında dediklərindən demək olar ki, heç nə ilə fərqlənmirlər.


Ömər ibn Süleyman əl-Əşqərin “Əl-əqidə fi-llah” kitabından, səh.234-240

четверг, 13 июня 2013 г.

Donuz ətinə qurban verilmiş dünyəvilik

Dünən hökumət yönümlü ATV kanalının xəbərlər buraxılşında yayımlanmış bir süjet olduqca diqqətimi cəlb etdi. Orada son zamanlar iqtidarın bir nömrəli ideoloji düşməninə çevrilmiş Milli Şuranın sədri Rüstəm İbrahimbəyov haqqında danışılırdı. Onun cəmi bir dəfə donuz ətini yeməsini etiraf etməsi ATV-nin qəzəb vulkanının püskürməsi ilə nəticələndi. Şimali Koreya təbliğat maşınının ən böyük nümayəndələrinin həsədinə səbəb ola biləcək süjetdə Rüstəm bəyin donuz ətindən istifadə etməsi şiddətlə qınanıldı, “hakimiyyətə iddialı bir müsəlman” üçün bunun yolverilməzliyi vurğulandı. ATV-nin ilahiyyatçı müsahibi də bu əməlin “müsəlman olaraq Qurana etiqad edən bir şəxs” üçün böyük günah olduğunu söylədi.
2003-cü ildən bəri iqtidardan şüvənliyin müxtəlif növlərini görmüşük. Vətənşüvənliyi, bayraqşüvənliyi, dövlətçilikşüvənliyi, hətta keçən ildəki may hadisələrini yada salsaq gey-paradşüvənliyi də. Amma dinşüvənlik ilk dəfədir ki, iqtidarda müşahidə olunur. Bu dinşüvənlik siyasətinin icraçısı kimi ATV kanalının seçilməsi isə ondan da təəccüblüdür. Söhbət efirində əsasən yarı-çılpaq qadınlara və seksual orientasiyası şübhə doğuran kişilərə üstünlük verən bir kanalın din təəssübkeşi rolunda gülünc görünməsindən getmir. İş ondadır ki, ATV-nin din siyasəti də əzəldən düşmənçi mahiyyət daşıyırdı. Yadınızdadırsa, 2010-cu ilin sonunda orta məktəblərdə hicab qadağası qüvvəyə minəndə, “dünyəvi dövlət” başlığı ilə onu əsaslandırmaq üçün silsiləvi süjetlər hazırlayan məhz ATV idi. AİP sədri Mövsüm Səmədov bu qadağaya qarşı məlum çıxışını etdikdə, onu “xarici qüvvələrin dəyirmanına su tökən radikal islamçı” kimi təqdim edən də ATV idi. Əksər dünya müsəlmanları tərəfindən İslam peyğəmbərinin (s) çağımızdakı xəlifəsi kimi qəbul edilən Seyyid Əli Xameneyiyə çəkilmiş təhqiredici karikaturanın görüntülərini də yayımlayan Rüstəm bəyin donuz ətini yeməsini həzm edə bilməyən ATV olmuşdur.
Dünyəvi dövlətdən söz düşmüşkən... Əgər iqtidar həqiqətən də iddia etdiyi kimi dünyəvi dəyərlərə sadiqdirsə, onda sırf dini qanunu pozduğu üçün Azərbaycan vətəndaşının ölkənin aparıcı telekanallarının birində aşağılamasını necə başa düşək? Hanı bəs qulaqlarımızı mozol etdiyiniz tolerantlıq? Hanı dini dözümlülük? Hanı demokratiya ən nəhayət?! Hərçənd professora “vətən xaini”, fəlsəfə dokturuna “narkoman”, hüquqşünasa “xuliqan” deyən bir zehniyyətin yeganə “Oskar” laureatlı kino xadimimizə “kafir” və “mürtəd” deməsi heç də şaşırdıcı deyil.
Əslində dünyanın ən qatı islamofob iqtidarlarından birinin İslama üz tutub siyasi rəqiblərinə qarşı “cihad”a keçməsi, onun nə qədər kritik və acınacaqlı vəziyyətdə olduğunu göstərir. Milli Şuranın yaradılması ilə iqtidarın təlaşı özünün kulminasiya nöqtəsinə çatdı. “İbrahimbəyov donuz ətini yedi, din əldən getdi, müxalifət kafir oldu!” şüarı ilə keçirilən “cihad”ın məhz Milli Şuranın sədrinə qarşı yönəlməsi bu fikiri bir daha təsdiq edir. Amma Rüstəm bəyə “podlojit svinyu” cəhdinin iflasa uğradığını qətiyyətlə söyləmək mümkündür. Çünki hicabı qadağan etmiş, azana, saqqala, dini mərasimlərə saysız-hesabsız məhdudiyyətlər qoymuş, bütün bunlara etiraz etdikləri üçün yüzlərlə alim və sıravi dindarı isə zindana atmış bir hökumətin din təəssübünə ağılı başında olan heç kəs inanmaz.
Beləliklə, din kartının iqtidar üçün məqsəd yox, vasitə olduğu gün kimi aydın olur. Qurani-Kərimin “Ənkəbut” surəsində deyildiyi kimi: “Onlar gəmiyə mindikləri zaman, dini yalnız Allaha məxsus edərək, Ona yalvarırlar. Allah onları xilas edib quruya çıxaran kimi, yenə də Ona şərik qoşurlar”. Başqa ayədə isə deyilir: “Biz Allaha və qiyamət gününə iman gətirdik“, -deyirlər. Onlar elə güman edirlər ki, Allahı və möminləri aldadırlar. Bilmirlər ki, əslində ancaq özlərini aldadırlar. Onların ürəyində mərəz var. Allah onların mərəzini daha da artırar. Yalan dedikləri üçün onlar şiddətli bir əzaba düçar olacaqlar!”.


Asim Məmmədov, Azadlıq qəzeti

пятница, 31 мая 2013 г.

Malkolm X-in nəvəsini CIA öldürdü? (ARAŞDIRMA)

“Malkolm Şabazz şiəliyi qəbul etmiş və müqavimət hərəkatı üçün bir sözçüyə çevrilmişdi. Yalnız Yaxın Şərqin anti-sionist qüvvələri üçün yox, bəlkə bütün dünya anti-imperialist gücləri üçün də. Eynilə babası kimi.”
Babası XX-ci əsrin ən məşhur afro-amerikalısı olan Malkolm X-in nəvəsi, söz azadlığı fəalı Malkolm Şabazzla tanışlığım yox idi. Və bundan sonra olmayacaq da. Çünki o bu yaxınlarda Meksikada öldürüldü.
Malkolm Şabazzla keçən fevral Tehranda keçirilmiş “Hollivudizm” konfransında tanış olmağa ümid edirdim, amma ABŞ Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin başqa planı var imiş. Tehran təyyarəsinə minməyə çalışarkən Malkolm Federal Təhqiqat Bürosu (FBI) tərəfindən həbs olundu. Həbs üçün heç bir səbəb göstərilmədi.
ABŞ rəsmiləri Malkolma İrana səfər etməyə nə üçün maneə oldular?
Həbs açıq-aşkar siyasi sifariş idi. Malkolm Şabazzın “Hollivudizm” konfransında iştirakı bu tədbirə pulsuz reklam təmin edəcəkdi. Xüsusilə də zənci, müsəlman, anti-sionist və anti-imperialist dairələrdə. Və bu reklam Malkolmun müxalifətçi kimi artan nüfuzunu daha da qaldırardı.

Səhv oxumadız: Malkolm Şabazz  eynilə babası kimi yuxarıdakılar üçün böyük problemlər vəd edən potensial təhlükəyə çevrildi.
Malkolm Şabazz şiəliyi qəbul etmiş və müqavimət hərəkatı üçün bir sözçüyə çevrilmişdi. Yalnız Yaxın Şərqin anti-sionist qüvvələri üçün yox, bəlkə bütün dünya anti-imperialist gücləri üçün də. Eynilə babası kimi gənc yaşlarından qanunla problemlər yaşamışdı və babası kimi o da hər şeyi buraxıb dünya məzlumları üçün xarizmatik bir sözçüyə çevrilmək yolunda idi.
Con Perkins hesab edir ki, Malkolm Şabazzı öldürən Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsidir (CIA). Dünya Bankı və ona bağlı təşkilatların leyhinə imperiyanın düşmənlərinə sui-qəsdlər təşkil edən “asteroid”lərin bu işdə əllərinin olub-olmamasını bilmirəm. Amma 100% əminəm ki, bunu fikirləşirdilər.
Necə buna əmin ola bilərəm?
Bu sui-qəsdlər üstündə uzun illər araşdırma apardım və bu nəticəyə gəldim ki, imperiyanın muzdlu qatilləri potensial düşmənlərin profilini ortaya qoyar və onların arasından hansının “hal-hazırda potensial təhlükə” olaraq mövcud olacağına qərar verir.
Mətbuata çıxmaları ilə xarizmatik liderlər nəzarətə alınır və potensial təhlükəli şəxslər siyahısına düşürlər. Prezident Con Kennedi çox xarizmatik və mətbuatı yaxşı qavramış olduğundan öldürüldü ki, o imperiyanın keşikçilərinin qəbul edə bilməyəcəyi bir siyasət yürüdürdü: atom tərksilahı, Kuba ilə barışma, Rusiya ilə yumşalma, Vyetnamdan çəkilmə, Üçüncü Dünya ilə yeni bir əlaqə forması və s. Bu əhvalat Amerikanın qabaqcıl sülh fəallarından Ceyms Duqlasın “Con Ficerald Kennedi və təsvir olunmazlar” (“Orbis Books” nəşriyyatı, 2008) adlı kitabında çox gözəl izah olundu.
Con Kennedinin qardaşı Robert də vəzifə sahiblərinə “potensial təhlükə” kimi təqdim edildi. O, CIA killerləri tərəfindən vurulmasaydı, 1968-ci il seçkilərində prezident seçiləcəkdi. Robert qardaşının qatillərini tapmaq və onun siyasətini davam etdirmək üçün prezident olmaq istəyirdi. Amma “asteroidlər” və onların bank sahiblərinin başqa planları var idi.
Martin Lüter Kinq də “potensial təhlükə” idi. FBI-nin onu dəliliyə və intihara sürükləməyə çalışmasına rəğmən, o Vyetnam müharibəsinə və bütün hərbi industriya kompleksinə qarşı çıxırdı. İntihardan uzaq bir halda Kinq Vaşinqton Kolumbiya Dairəsinin işğalına rəhbərlik etməyə və müharibə və yoxsulluq sona çatana qədər orada qalmağa planlaşdırırdı. Belədə 1999-cu ildə yaradılmış qanuni bir araşdırma qrupu hökm çıxardı ki, ABŞ ordusu, FBI və CIA Doktor Kinqi aradan götürmək üçün birlikdə çalışırdılar. Əhvalatın tam variantı Uilyam Pepperin “Dövlət işi” kitabında var.
Yaxın keçmişdəki “potensial təhlükə”lər sırasına atasının və əmisinin qatillərini təqib edən, 1999-cu ildə öldürülən kiçik Con Ficerald Kennedi də daxildir. Senator Pol Uilston 11 sentyabrı araşdırmağı və ABŞ-ın İraqın işğalını əngəlləməyi planlaşdırdığı üçün öldürüldü. Və nəhayət Venesuela prezidenti Uqo Çaves Latın Amerikasını ABŞ imperiyasının nəzarətindən çıxarmaq üçün az qala tək başına lazımi xarizmaya sahibli olduğu günahından bir xərçəng silahı ilə öldürüldü.
CIA 1965-ci ildə onun sui-qəsdinə istiqamət verəndə, Malcolm Şabazzın babası Malcolm X də “potensial təhlükə” idi. Malcolm X, fəqir və orta sinif amerikalı ağ və qaralarla birlikdə imperializmin qərbli olmayan digər qurbanlarını və müsəlmanları ehtiva edən anti-imperialist bir ittifaqı formalaşdırırdı. Üç il sonra öldürüldüyündə Doktor King də eyni ittifaqı bir araya gətirirdi.
Və indi eyni anti-imperialist ittifaqın yeni versiyasını formalaşdıran Malcolm Şabazz Meksikada öldürüldü. Təsadüfdür? Ola bilər.
Amma buna onun ehtimal edilən qatillərinin nöqteyi-nəzərindən baxaq. Onların fikirinə görə, Malkolm Şabazz babasının yolunu təkrarlamağa çalışan kimi görünürdü. Əgər onu öldürmək üçün daha uzun vaxt gözləsələrdi və onun nüfuzlu bir fəala çevrilib şöbhrətin yayılmasına imkan verilsəydi, sui-qəsd təşkil etmək daha da çətin olacaqdı. Ona görə onun gənc yaşlarında işlətdiyi iddia edilən cinayətlərə əsaslanan bir mətbuat təbliğatı başladı ki, o “sadəcə bir quldur” idi.
Əgər kitabının sona çatdırılıb çapa çıxmasını gözləsələrdi, ölümünə şübhə ilə baxılacaq və kitabı çox satılacaqdı.
Və əgər babası kimi məşhur və nüfuzlu çevrilməsinə qədər gözləsələrdi, böyük bir problemlə üz-üzə qalmalı olacaqdılar.
Bu vəziyyətdə aydındır ki, əngəlləyici tədbir görməyə qərar verdilər. Onu cavan ikən öldürün ki, hələlik “problemli” dönəmi başlamadı. Bunu elə edin ki, “kriminal keçmişi olan cavan” versiyası təsdiqlənsin. “Zığ-zığın xoru” əməliyyatı. Bu xoru nəzarət altında olan bütün mətbu orqanları vasitəsi ilə yayın.
Malkolm Şabazzın başına gələnlər tamamilə aydındır ki, CIA-nın ünsürləri vasitəsilə ABŞ-ın əsas mətbu orqanlarına sızır. Nəticədə bu hadisəni adi bir qətl kimi təqdim etmək və Malkolmun fəal kimi rolunu və imperiya üçün böyük problemlər vəd edən potensial təhlükə olduğunu gizlətmək istiqamətində səylər başlayır.
CIA və Mossada bağlı olan Google-də Malkolm Şabazzın adını axtarışa versəniz, ilk nəticə CIA-nın təbliğat maşını “Huffington Post” tərəfindən dərc edilmiş bir əhvalat olacaq. Bu əhvalat Malkolmun adını ləkələmək üçün yazılmış bir qaralamadır.
Huffington Post: “Malkolm Şabazz gəncliyində nənəsinin ölümünə səbəb olmuş yanğın törətmişdi.”
Reallıq: Malkolm Şabazz bir uşaq kimi o yanğını inkar etdi. Lakin əksər təqsirləndirilənlər, xüsusilə də afro-amerikalılar kimi, təqsirini etiraf etməyə məcbur edildi və uzun müddətli həbs cəzasından yaxa qurtarmaq üçün məcburən öz təqsirini boynuna aldı.
Huffington Post: “Malkolm Şabazz ömür boyunca qanunla problemlər yaşamağa davam etdi.”
Reallıq: Son məhkumiyyəti on ildən çox əvvəl – 2002-ci ildə olmuşdu. Belədə Malkolmun qatilləri yeganə çıxış yolu kimi onu günahsız olduğu bir halda həbs etməkdə tapdılar. Bir sözlə, onu 7 il əvvəl (!) – 2006-ci ildə “bir mağazanın şüşəsini sındırmaq” ittihamı ilə tutdular!
Obama rejiminin tanımadığı “Qaradərililər üçün maşın sürmək hüququ” (Amerikada qaradərili sürücü olmağınız polis tərəfindən dindirməyiniz və axtarış edilməniz üçün yetərli səbəbdir. Buna “Driving While Black” deyilir) Amerikada faktiki olaraq bütün qaradərili cavanların “qanunla problemi” var. Əslində onların qanunla problemi yoxdur. Qanunun onlarla problemi var. Cavan, qara və kişi olmaq bunun əksini sübut edilməyənə qədər təqsirli olmaq deməkdir.
“New York Times”, “Huffington Post” və onlara oxşar mətbu orqanlarının imperialist təbliğatçıları Malkolm Şabazzı qaralamaq üçn dəridən-qabıqdan çıxırlar. Bu isə onun siyasi qətlin daha bir qurbanı olduğunu təsdiq edən dəlildir.
Malkolm Şabazzın gerçək “təqsir”i eynilə məşhur babası kimi müqavimət cəbhəsinə qatılması, sionizmə və ABŞ imperiyasına qarşı ayağa qalxması və həqiqəti söyləməsidir.

Dr. Kevin Barret
QafqAzNews üçün tərcümə edən: Asim Məmmədov

суббота, 25 мая 2013 г.

Seyyid Qütb - Qardaş, sən azadsan! (VİDEO)


Qardaş, sən azadsan hətta zindanda,
Qardaş, sən azadsan hətta qandalda!
O vaxta qədər ki, arxalanırsan Allaha
Sənə nə ziyan verər kölənin hiyləsi?

Qardaş, ləşkəri-zülmət məhv olacaq,
Yeni fəcr yer üzündə doğacaq.
Onun nurunu burax qəlbinə
Seyr eylə, uzaqdan necə baxır bizlərə.

Qardaş, əllərin al qana boyandı,
Çün zillətə məhkumdan boyun qaçırdı
Şübhəsiz ki, eşqi-şəhadətlə o əllərin
Qana boyanmaqla qazandı cənnəti.

Qardaş, noldu meylin yox savaşa?
Silahı da çiynindən atdın kənara...
Yaralarımızı kim onda saracaq?
Şəhadət bayrağını kim zirvəyə qaldıracaq?

Qardaş, elə qüvvə dayanır arxamda
Qorxutmur məni nə dağ, nə qaya
Bu silahla gedərəm sionistin üstünə
Ta ki küfr qalmasın yer üzündə.

Rəbbim və dinim üçün alacam intiqam
Yoxdur Allah və İslam yolunda basılma!
Ya qalib gələr yolumuz başqa yollara,
Ya can fəda edib qayıdarıq əbədi məkana.

Yox, qardaş, yormur məni mübarizə
Silahı da qoymadım hələ ki yerə.
Ölsəm isə əgər, şəhid olacam
Sənin əlinə keçəcək bu sancaq.

Əminliklə gedirəm aram şəkildə
Ulduzların Rəbbi – Allah tərəfə.
Öldürəcəksiz? Nə edəcəksiz bizə?
Sadiqəm mən etdiyim beyətə!

Qardaş, açıqdır yolun, baxma geri
Sənin Haqq yolun qana boyandı
Baxma sola, baxma sağa –
Nəzərini yetir Uca Allaha!

Qanadı sınıq quş deyilik əsla
Zillət və təslim uzaqdır bizdən!
Duyuram: gəlir coşa qan damarlarda
Sanki deyir: mübarizəyə, mübarizəyə!

Allah seçib bizi bərayi-dəvət
Sona qədərdir rahi-Xudavənd
Bəzilər artıq qovuşub əbədi məkana
Sağ qalanlarsa sadiqdir əhdi-peymana.

Qardaş, ölsək əgər, görərik aşiqləri,
Çünki cənnət bağları gözləyir bizləri.
Quşlar pərvaz edəcək yanımızda,
Əbədi səadət – nə xoş halımıza!


Tərcümə: Asim Məmmədov

четверг, 25 апреля 2013 г.

Asim Məmmədov həbsdə yazdığı şeiri təqdim etdi


Hacı Talenin həbsinə etiraz əlaməti olaraq keçirilmiş aksiyada iştiraka görə həbs olunan jurnalist təcridxanada şeir yazıb və İslamazeri.az-a göndərib.

Aprelin 1-də Nardaranda ilahiyyatçı Hacı Tale Bağırovun həbsinə etiraz əlaməti olaraq keçirilmiş aksiyada iştiraka görə həbs olunan və Binəqədi təcridxanasının 8-ci kamerasında saxlanılan yusiflərə ithaf:

Salam olsun məhkum həqq əhlinə!

Mömin zindanda – yenə azadə,
Salam olsun məhkum həqq əhlinə!
Fəqət Allahı çağrar imdadə, –
Salam olsun məhkum həqq əhlinə!

Kamera səkkizdən gələn sədayi-azan
Səslənəndə bağa dönür zindan.
Fərar edir lənətlik şeytan
Çün yetmir gücü fələq əhlinə.

Məst edir insanı sizdəki rəftar, –
Mehriban dostluq olub bərqərar
Dayaqsız bir-birizə dər hər kar –
Xoşdur Allaha və mələk əhlinə.

Asim ibrət götürür sizlərdən,
Uzaq qərar tutduz zalimlərdən
Hizbullah qalibun – məlum Kərimdən
Söylədiz bunu nəhəqq əhlinə!

- - - - - - - - - - - - - - -
Fərar etmək – qaçmaq
Fələq – sübh
Dər hər kar – hər işdə
Hizbullah qalibun – Allahın firqəsi qalibdir. Qurani-Kərimin “Maidə” surəsinin 56-cı ayəsidir.

среда, 24 апреля 2013 г.

İmam Əli ibn Musaya “Riza” ləqəbinin verilmə səbəbi


Rey şəhərində yaşayan müəllif Əbu Cəfər Mühəmməd ibn Əli ibn Hüseyn ibn Musa ibn Babəveyh Qummi (Allah ona itaət üçün kömək etsin və onu sevib razı qaldığı şeyləri etməyə müvəffəq etsin) deyir:

1 - Əhməd ibn Məhəmməd ibn Əbu Nəsir Bəzəntidən belə dediyi nəql olunmuşdur: İmam Cavada ərz etdim: “Sizin müxaliflərinizdən bəziləri Məmunun atanızı öz vəliəhdi olaraq bəyənib seçdiyi üçün ona Riza adını verdiyini güman edirlər.” İmam Cavad buyurdu: “And olsun Allaha ki, bu doğru deyil, yalan danışırlar. Ona Riza adını Allah Təbarək və Təala verdi. Çünki o göylərdə Allah üçün, yer üzündə Peyğəmbər və ondan sonrakı imamlar üçün razı olduğu biri idi.” Bəzənti deyir ki, “Bəs məgər digər babaların Allah, Peyğəmbər (s) və imamların (ə) razı olduqları kəslər deyildirlər?” ərz etdiyimdə buyurdu ki, “Əlbəttə.” Mən də dedim: “Yaxşı bəs niyə onların içində yalnız atanız Riza adlandırıldı?” Buyurdu: “Çünki dostları və tərəfdarları ondan razı olduqları kimi, düşmənləri və müxalifləri də ondan razı idilər. Bu vəziyyət babalarımdan heç biri üçün sabit olmamışdır. Bu səbəbdən onların arasında yalnız atama "Riza" adı verildi.”

2 - Süleyman ibn Həfs əl-Mərvəzidən rəvayət olunmuşdur ki, İmam Kazım (ə) oğlu Əliyə “Riza” deyərdi. Məsələn: "Oğlum Rizanı çağırın...", "Oğlum Rizaya dedim...", "Oğlum Riza mənə dedi ki..." şəklində buyurardı. İmam Rizaya müraciət ediləndə isə "Ey Əbül Həsən" deyə xitab edərdilər.

Mənbə: Şeyx Səduq “Uyuni-əxbari-Riza”, 1-ci cild, 1-ci fəsil. 

суббота, 16 марта 2013 г.

Əl-Ucarinin təqiyyə haqqında yalanlarına rəddiyyə


Bağışlayan və Mehriban Allahın adı ilə!
Həmd olsun aləmlərin Rəbbi olan Allaha. Və Allahın salam və salavatı olsun peyğəmbərimiz Mühəmməd, onun Əhli-Beytinin və səhabələrinin üzərinə.
            Bir müddət əvvəl rus dilində qələmə alınmış “Aldanmayın. Şiələr haqqında” (“Не обманитесь. О шиитах”) kitabı qarşıma çıxdı. Kitabın İslama qarşı düşmənçilik ruhiyyəsində yazıldığı artıq ilk səhifədən mənə aydın oldu. Çünki müəllif Əbu Əli Əbdullah əl-Ucari Amerika və sionist İsrail rejiminin uzun müddətdir ki, təlqin etdiyi bir ideyaya - əhli-şiə və əhli-sünnət arasında vəhdətin mümkünsüzlüyünə dönə-dönə israr edir. Əl-Ucarinin bunu şiələrin “kafir” olmaları ilə izah etməsi isə onun həm də nasibi olduğunu göstərir. O bununla kifayətlənməyərək vəhdət tərəfdarı olan sünniləri də az qala sapıqlar kimi təqdim etməyə çalışır. Ən maraqlısı isə budur ki, əl-Ucari öz “rəddiyyə”sinə şiələrin təqiyyə inancını “baltalamaq” cəhdi ilə başlayır. Nasibinin şiəyə “rəddiyyə” verməsi necə də gülüncdür! Əl-Ucarinin məhz bu mətləbdən başlaması onun təqiyyəni əhli-şiə əqidəsinin əsası olduğunu zənn etməsi ilə bağlıdır. “Onların arasında Kitabı bilməyən elə savadsızlar vardır ki, onlar ancaq xülyalara dalar və ancaq zənnə uyarlar”[1] ayəsini burada yada salmamaq mümkün deyil. Çünki bütün əhli-şiə alimləri ittifaq etmişlər ki, etiqadın əsasları Allahın mövcud, tək və ədl olmasına inanmaq (tövhid), 124 min peyğəmbərə, o cümlədən də onların sonuncusu Həzrəti Mühəmməd (s)-ə iman gətirmək (nübuvvət) və ölümdən sonra həyatın mövcud olmasına, Qiyamət günü dirildilərək Allah qarşısında hesab verəcəyinə (axirət və məad) inanc bəsləməkdir. Burada təqiyyəni gördüzmü? Təqiyyəni heç fürui-dinin siyahısında tapmazsınız, qaldı ki üsuli-dində! Lakin müəllifimiz belə şeyləri nəzərə almaz... Axı vəhdətə zərbə vurmaq və bununla da özü də bilmədən (?) dünya sionizminə xidmət etmək onun ali məqsədidir. Bunun üçün o şiələri “ikiüzlü kəzzablar” adlandırır.  Hərçənd ki, əsl kəzzab “Haqqa batil donu geyindirən və haqqı gizlədəndir.”[2]  Allah-Təala bu ayəni yəhudi alimlər haqqında nazil etsə də, bu müsəlman cildinə girmiş günümüzün yəhudi alimlərinə heç də daha az aid deyil. Əl-Ucarinin Əmmar ibn Yasir (r.a) haqqında rəvayəti gizlətməsi kəzzablıq deyilsə onda nədir? İbn Abbas rəvayət edir ki, Məkkə müşrikləri əziyyət verilərək öldürülən ilk İslam şəhidləri Yasir və Sümeyyədən sonra, oğulları Əmmar İbn Yasir (r.a)-dan da zorla dindən dönməsini tələb etdilər. Əzab-əziyyətə dözə bilməyən Əmmar (r.a) onların istəyini yerinə yetirdi. Onda Peyğəmbər (s)-ə çatdırdılar ki, Əmmar dindən dönüb. Rəsulallah (s) buyurdu: “Ola bilməz. Əmmar başdan-ayağa imanla doludur. İman onun qəlbində kök salıb.” Nəhayət Əmmar özü gəlib göz yaşları içində vəziyyəti Peyğəmbər (s)-ə anlatdıqda, həzrət (s) ondan soruşdu: “Öz qəlbini necə görürsən?” Əmmar cavab verdi: “İmanla dolu olduğunu görürəm.” Peyğəmbər (s) buyurdu: “Onlar bir də sənə eyni şeyi etsələr, yenə eyni şeyi təkrar edə bilərsən.”[3] Bu hadisə ilə əlaqədar ayə nazil oldu: “Qəlbi imanla sabit olduğu halda küfr sözünü deməyə məcbur edilən şəxs istisna olmaqla, hər kəs iman gətirdikdən sonra küfr etsə Allahın qəzəbinə düçar olar.”[4] Qurtubi, Təbəri, Səmərqəndi və digər əhli-sünnət müfəssirləri bu ayənin yuxarıdakı hadisə ilə əlaqədar nazil olduğunu təsdiq edirlər.[5] Həmçinin Peyğəmbər (s)-in “Allah xətanı, unutqanlığı və hədə-qorxu altında etdiklərini ümmətimə bağışladı”[6] hədisini Əmmarın təqiyyə etməsi barəsində buyurması deyilir. Buradan 3 nəticəyə gəlmək mümkündür: 1) Əmmar kimi böyük səhabə öz canını qorumaq üçün təqiyyə edir. 2) Peyğəmbər (s) bundan xəbər tutanda etiraz etmir, əksinə bu işin caiz olduğunu bildirir. 3) Təqiyyə o qədər əhəmiyyətli bir məsələdir ki, onun küfr olmadığını açıqlayan xüsusi ayə nazil olur. Əl-Ucari isə öz kitabında təqiyyənin əhəmiyyətini açıqlayan Əhli-Beyt (ə) imamlarının hədislərinə istehza edir, onları “Peyğəmbər (s) və onun törəmələri adından şiələr tərəfindən yalancasına uydurulmuş” adlandırır. 3-cü nəticədən oxuyuruq ki, təqiyyənin əhəmiyyətini açıqlamaq Quran ayəsidir. Deməli təqiyyənin əhəmiyyətini açıqlayan hədislərə istehza etmək, elə Quran ayəsinə istehza etmək deməkdir! Allah-Təala buyurur: “Kafirlər isə... Mənim ayələrimə və xəbərdar olunduqları şeylərə istehza edirlər.”[7] Qurani-Kərimin başqa bir yerində isə Allah-Təala Onun ayələrinə istehza edənləri Cəhənnəmdə bir yerdə toplayacağına vəd verir.[8] Eh kaş ki, əl-Ucari kimilər bu ayələri dərk edib qulaq asardılar!..
            Əl-Ucari öz zənninə görə təqqiyyəni “ifşa edən” cəmi 9 hədis gətirə bildi. Onlardan biri budur: Şeyx əl-Kuleyni “əl-Kafi” kitabında Əbəl Hüseynin Müəmmər ibn Xalidin zalım hakimlərə qarşı qiyam etmək haqqında sualın cavabında belə buyurduğunu rəvayət edir: “Təqiyyə mənim və atalarımın dinidir. Təqiyyəsi olmayanın dini də yoxdur.”[9] SübhanAllah, İmam Hüseyni, Abbas Ələmdarı, Xanım Zeynəbi olan əhli-şiəni necə zalım hakimlərə boyun əyməkdə ittiham etmək olar?! Hərçənd məhz nasibilərin tarix boyu zalımlara boyun əyməsi məlumdur. Vəhhabi hərəkatının banisi Mühəmməd ibn Əbdul Vəhhabın Britaniyanın Ərəbistandakı casusu Mister Hemferlə dostluq etməsi, ona bütün məsələlərdə kor-koranə itaət etməsi də bu qəbildəndir. Hərçənd ki, Allah-Təala Qurani-Kərimdə müsəlmanlara qarşı vuruşan kafirlərlə dostluq etməyi qatı şəkildə haram buyurur, buna riayət etməyənləri isə zalımların ta özləri adlandırır.[10]
Ucarlı nasibinin gətirdiyi başqa bir hədis belədir: “İmam Cəfər əs-Sadiq buyurmuşdur: “Atamdan belə dediyini eşitmişəm: “Allaha and olsun ki, mənim üçün təqiyyədən daha sevimli bir şey yer üzündə yoxdur!”[11] Müəllif imamların təqiyyəni tərif etdiyi hədisləri gətirəndə, nədənsə onların yaşadığı dövr və məruz qaldıqları zülmlər haqqında yazmağı unudur. Bu hədislərin düzgün başa düşülməsi isə həmin dövrün mühitini araşdırmadan mümkün deyil. Məsələn İmam Sadiq (ə)-ın yaşadığı dövrdə Abbasilər rejimi onun özünə və dostlarına qarşı ağır repressiyalar həyata keçirdiyindən, imam təqiyyə edərək bəzən özünün ən yaxın dostlarını belə rədd etməyə, onları qeyri-etibarlı və zəif imanlı şəxslər elan etməyə məcbur qalırdı. Möhtərəm oxucuları çox yormamaq üçün imamların dövrünün necə ağır olmasını az da olsa dərk edilməsi yolunda yalnız bir hədisi gətirməklə kifayətlənirəm: İmam Sadiq (ə) özünün ən çox sevdiyi və etibar etdiyi səhabələrindən biri Zürarə ibn Əyunun oğlu Abdullaya xitabən belə buyurmuşdur: “Atana mənim salamımı yetir. Və ona de ki, əgər sənin əleyhinə bir söz desəm, bil ki, bu sözlər səni müdafiə etmək üçündür. Düşmənlər həmişə bizə yaxın olan şəxsləri incitməyə çalışıblar. Onlar bu şəxsləri bizi sevdiklərinə görə öldürürlər. Əvəzində o kəslər ki, bizimlə düşmənçilik edirlər, onlara sitayiş edirlər. Atana de: Zahirdə səni rədd etməyim ona görədir ki, sən bizim dostumuz kimi tanınmayasan. Bizi də sevdiyin üçün camaat səni sevmir. Zahirdə səninlə tünd davranıram ki, camaatın yanında məhbub olasan. Və onların şərrindən amanda qalasan.”[12] Belədə təqiyyə mömin dostlarını tağutların şərindən xilas etməkdirsə, niyə də imam (ə) üçün sevimli iş olmasın? Çünki Peyğəmbər (s)-in məşhur hədisinə əsasən, möminin mömin üzərində yeddi haqqı var ki, mal-dövləti ilə ona yardım göstərmək, onu çətin vəziyyətlərdən xilas etmək onlardan biridir.[13]
Ardınca müəllif bu hədisi qeyd edir: “Təqiyyə möminin özünü müdafiə etdiyi sipərdir!”[14] Bu hədisi şələrin təqiyyə inancına qarşı gətirmək üçün doğrudan da “kitab bilməyən savadsız” olmaq lazımdır! Sipərdən istifadə edən şəxs harada olur? Düzdür, döyüş meydanında. Çünki aydın məsələdir ki, bütün haqsızlıqlara göz yumub evində oturan şəxsə sipər lazım deyil. Ayətullahul-üzma Nasir Məkarim Şirazi bu hədisin şərhində necə də gözəl yazır: “İslam dininin əsasları və Qurani-Kərim təhlükə qarşısında olan zaman təqiyyə etmək lazım deyildir. Hətta insanın canı, malı və abrı təhlükəyə düşsə də, öz əqidəsini izhar etməklə, onun qurbanına çevrilsə də, dinin təhlükədə olduğu bir vaxt təqiyyə etməməlidir! İmam Hüseyn (ə) Kərbəla çölündə, aşura günü məhz bunu əsas tutaraq şəhid oldu.”[15] Bəli, bizim təqiyyə anlayışımız məhz bu cürdür. Əlbəttə ki, şiələr arasında da haqsızlıqlara boyun əyən kiçik bir qism ola bilər, bu daha çox nasibilərə aid olan bir xüsusiyyətdir. Onların öz aralarında “mürciə” adlandırdıqları bu insanların zalim hökumətlərə boyun əymək çağırışları ilə dolu bütün fətvalarını gətirmək üçün bütöv bir kitab belə kifayət etməz. Ona görə bunlardan yalnız birini – vəhhabi alimi Şeyx Məhəmməd Əl-Arifinin öz şəxsi “Twitter” hesabında verdiyi fətvanı təqdim edirəm: “Bəzi qardaşlar bizdən İsrail ərazisində müharibə etmək haqqda soruşur. Biz onlara deyirik: “Cihad etmək sülh və əminamanlıq olan ölkələrdə icazə verilmir, Səudiyyə Ərəbistan, Qətər və İsrail kimi...” Allah İslam ümmətini belənçi “alimlərdən” qorusun!
Təqiyyəni “ifşa edən” hədis silsiləsinin sonunda əl-Ucari İmam Sasiq (ə)-ın “Mömin (həmişə) mücahiddir. Çünki Allahın düşmənləri ilə batil dövlətdə təqiyyə vasitəsi ilə vuruşur, haqq dövlətdə isə qılınc vasitəsi ilə!”[16] rəvayətini qeyd edir və yazır: “Məhz bu cür təqiyyə şiələrə imkan verir ki, bizim üzümüzə gülsünlər, bizi qardaş adlandırsınlar, ikiüzlüklə islami vəhdətə çağırışlar etsinlər.” Birincisi təqiyyənin möminin xüsusiyyətlərindən olmasını Quran da təsdiq edir. “Ğafir” surəsinin 28-ci ayəsində oxuyuruq: “Firon ailəsindən olub imanını gizlədən mömin bir kişi dedi: “Siz bir adamı: “Rəbbim Allahdır!”– dediyinə görə öldürəcəksinizmi?” Deməli Qurana görə mömin olmaq və eyni zamanda təqiyyə etmək bir-birinə zidd olmayan iki xüsusiyyətdir. İkincisi də, məgər özünü şiə kimi qələmə verib, Seyyid Əli Əkbər Ocaq Nejad, Mircəfər Əyyubov, Cavid Məmmədov kimi hörmətli alimlərə zəng vurub, onlarda heç olmasa bir səhv tapmaq və bunu dərhal internetə qoymaq uğursuz cəhdlərini edən nasibilər deyilmi?! Kafirlərə qarşı birləşmək üçün islami vəhdətə çağırmaq ikiüzlükdürsə, özünü müxalif əqidənin nümayəndəsi kimi qələmə verib müsəlman alimlərini aldatmaq isə ikiüzlük deyilsə, müəllifə başqa deyiləcək söz nə ola bilər ki?.. Onun “Vəhdət şiələr üçün sünnilərin şiəliyi qəbul etməsidir” yalanına gəlincə, Ayətullahul-üzma Seyyid Əli Xameneinin bir kəlamı ilə cavab vermək istəyirəm: “Şiələr və sünnilər arasında vəhdətin məqsədi o deyil ki, sünniləri öz tərəfimizə çəkək, ya da əksinə onların məzhəbinə keçək, məqsədi budur ki, vəhdət yaradaraq, əl-ələ verək və düşmənlərin müqabilində dayanaq."[17]
Əl-Ucari öz anti-təqiyyə qara-cizmasını Şeyx Səduq, İmam Xomeyni, Əbülqasim Xoyi (yeri gəlmişkən Xoyi ağanı “ayətullat – Latın ayəsi” adlandıraraq təhqir edir) kimi məşhur şiə alimlərinin təqiyyə haqqında sözlərini gətirməklə bitirir. Zindana salınan, sürgün edilən, oğlu şəhadətə yetirən, amma bütün bunlara rəğmən axırda öz məqsədinə çatıb, tağut şah rejimini devirən və onun yerində İslam dövlətini quran İmam Xomeyni (r.ə)-i təqiyyənin sui-istifadəsində ittiham etmək ümumiyyətlə gülüncdür. Onun təqiyyəni tərif edən sözləri isə, zülmlə mübarizə aparmaq gücündə olmayan müsəlmanlara xitabən yönəlib. Lakin İmam Xomeyni (r.ə)-in şirk, küfr, zülm və müstəmləkəçiliklə açıq mübarizə aparmaq çağırışlarını təqiyyə etmək çağırışları ilə müqayisə etsək, məşhər günü möminin əməl tərəzisinin kafirin əməl tərəzisinə qalib gələcəyi nisbəti ilə birinci üstün gələr. Şeyx Səduq (r.ə)-in “Təqiyyə vacibdir. Təqiyyəni tərk etmiş namazı tərk etmiş kimidir.”[18]  sözü də onun zəmanəsinə tam olaraq uyğundur. 5 məsum imamı şəhid etmiş abbasilər rejimi alimi niyə şəhid etməsin? Bu cəhətdən “təqiyyəni tərk etmiş namazı tərk etmiş kimidir” sözünün bir işkalı yoxdur, çünki o vaxt təqiyyə etməyən şiə təkcə özünü yox, öz mömin qardaşlarını da təhlükə altına atırdı, onların zindana salınmasına və hətta şəhid edilməsinə bais ola bilərdi. Mömin qardaşını öz əli ilə ölümə göndərmək məgər elə namazı tərk etmək kimi böyük günah deyil? Necə ki, Rəsulallah (s) buyurur: “Özü üçün istədiyi xeyri mömin qardaşı üçün istəməyən bəndənin imanı yoxdur.”[19] İmanı olmayanların ilə əksər namaz qılmayanların yeri isə eynidir – cəhənnəm. Bu cəhətdən Şeyx Səduq (r.ə)-in kəlamı tamamilə doğrudur.
Nəticə. Allahın köməyi ilə bu kiçik yazıda nasibi Əbu Əli Əbdullah əl-Ucarinin 12 imamın haqq məzhəbinə ləkə gətirmək cəhdinin qarşısını aldım, onun şiə əqidəsinin əhəmiyyətli, bununla belə vacib sayılmayan hissəsi olan təqiyyə barəsində yalanlarını cavablandırdım. Ümidvaram ki, Haqqı axtaranlar üçün faydalı olacaq. Yazımı sona çatdırmaqdan əvvəl təqiyyə haqqında bir əhəmiyyətli mətləbi də qeyd etmək istərdim. Əl-Ucari və onun həmfikirləri təqiyyə haqqında danışanda, bunu “şiələrin sünnilər qarşısında yalan danışması” kimi qələmə verirlər. Lakin əhli-şiənin “Möminlərin öz mömin qardaşlarından başqa, kafirləri də dost tutması rəva deyildir! Və bu cür əməl edən şəxs Allahla öz rabitəsini kəsmişdir. Onların şərindən xilas olmaq üçün, zahirdə kafirlərlə dostluq izhar edərək təqiyyə edənlərdən başqa.”[20] ayəsinə əsasən sünnilər və ya hansısa digər müsəlmanlar qarşısında təqiyyə etməli caiz bilmir! Bügünkü şəraitdə biz yalnız və yalnız Amerika, sionist İsrail rejimi və onların müsəlman ölkələrində yerli nökərləri qarşısında təqiyyə etməyi caiz bilirik. Və əgər şiə alimləri “Əbu Bəkri, Öməri və Osmanı söymək haramdır”[21] deyirlərsə, deməli bu təqiyyə yox, onların səmimi fikiridir. Nasibilər irad tuta bilərlər ki, “Məgər şiələr sünniləri kafir saymırlar?” Böyük şiə alimləri - İmam Xomeyni (r.ə)-in “Şiələr və sünnilər qardaşdır və hüquqlarında bərabərdir”[22], Seyyid Əli Xameneinin “Şiə və sünni qardaşdır”[23], Seyyid Əli Sistaninin “Sünnilər bizim qardaşlarımız deyil, özümüz və canımızdır”[24] kimi sözləri bu iddianın tamailə yalan olduğunu isbat edir. Bu sözlərin də “təqiyyə” olduğunu söyləmək üçün isə, gərək insanda əqli problemlər olsun. Seyyid Məhəmməd Hüseyn Fəzlullah (r.ə)-in təbiri ilə desək: “Minlərlə kitabların nəşr olunduğu bir vaxtda bunların təqiyyə prinsipindən qaynaqlanması əsla mümkün deyil.”[25] Bu sözlərin “təqiyyə” olduğunu söyləmək Amerika və sionist İsrail rejiminə xidmət etmək deməkdir. Necə ki, İmam Xomeyni (r.ə) buyurur: “Bir şiə bir sünnini, bir sünni də bir şiəni məzhəbinə görə təkfir etsə - yəhudiyə xidmət etmiş olur."[26] Doğrudan da, bir halda ki, hətta “kafirlər də bir-birinə dostdurlar”[27] niyə şiə və sünni məzhəbli müsəlmanlar bir-birinə dost olmasınlar? Və mən əminəm ki, Amerika, İsrail və əl-Ucari kimi “sapı özümüzdən olan baltaların” bütün səylərinə rəğmən, dünya miqyasında islami vəhdətin nail olunacağı gün uzaqda deyil inşAllah! Vəssalamu əleyküm və rəhmətullahi və bərəkatuh.

Mənbələr:

[1] – Qurani-Kərim, “Bəqərə” surəsi, 78-ci ayə
[2] – Qurani-Kərim, “Bəqərə” surəsi, 42-ci ayə
[3] – ən-Nəsai “Kitab əs-Sünən əl-Kübra”, c.8, s.111, əl-Hakim “Müstədrəkul-Hakim”, c.2, s.357, c.3, 392, ət-Təbəri “Təfsirul-Təbəri”, c.14, s.122, əl-Qurtubi “Təfsirul-Qurtubi”, c.10, s.180, Vahidi “Əsbabul-Nüzul”, s.162
[4] – Qurani-Kərim, “Nəhl” surəsi, 106-cı ayə
[5] – əl-Qurtubi “Təfsirul-Qurtubi”, c.10, s.180, ət-Təbəri “Təfsirul-Təbəri”, c.14, s.122, Səmərqəndi “Təfsirul-Səmərqəndi”
[6] – ibn Macə “Kitab əs-Sünən”, hədis 2045, əl-Hakim “Müstədrəkul-Hakim”. Albani “İrva əl-Ğalil” kitabında bu hədisi səhih adlandırmışdır.
[7] – Qurani-Kərim, “Kəhf” surəsi, 56-cı ayə
[8] – Qurani-Kərim, “Nisa” surəsi, 140-cı ayə
[9] – Şeyx əl-Kuleyni “əl-Kafi”, c.2, s.219
[10] – “Mumtəhinə” surəsi, 9-cu ayə
[11] – Şeyx əl-Kuleyni “əl-Kafi”, c.2, s.217
[12] – İmam Cəfər Sadiq "Tövhidi-Müfəzzəl", s.4
[13] – Şeyx Səduq “əl-Xisal”, s.351, hədis 27
[14] – Hürr Amili “Vəsailuş-Şiə”, c.11, s.461
[15] – Məkarim Şirazi “Təqiyyə və onun fəlsəfəsi nədir?”
[16] – Şeyx əl-Kuleyni “əl-Kafi”, c.2, s.168, hədis 1
[17] – Seyyid Əli Xameneinin hicri-qəməri 1411-ci ildə “Vəhdət həftəsi” münasibətilə etdiyi çıxış
[18] – Şeyx Səduq “Risalətul-etiqadət”, s.104
[19] – Buxari "Əl-cəmi əs-səhih", Müslim, “əl-Cəmi üs-Səhih”, Hindi “Kənzul-Ummal”, hədis 95
[20] – Qurani-Kərim, “Ali-İmran” surəsi, 28-ci ayə
[21] – Seyyid Əli Xamenei “Dəftərxana”, Seyyid Məhəmməd Hüseyn Fəzlullah “Ukaz” qəzeti, 9/10/2008
[22] – Mövlana Əbdul Həmid İsmayıl Zehi “Şiələr və sünnilər bərabərdir”
[23] – Seyyid Əli Xameneinin 14.05.2009 tarixdə Kürdistan ostanının əhalisi qarşısında çıxışı
[24] – Seyyid Əli Sistaninin “İslami vəhdət” konfransına məktubu
[25] – Bax: 21-ci mənbə
[26] – İmam Humeyni (r.a) ile ilgili yapılmış tasarımlar
[27] – Qurani-Kərim, “Ənfal” surəsi, 73-cü ayə

Asim Məmmədov, 16.03.2013 (AMEA-nın doktorantı Rəşad Əbdul Haqq tərəfindən yoxlanılıb)

четверг, 14 февраля 2013 г.

Müşriklərin “Valentin günü”nə yox deyək!


            “Sevgililər günü” kimi təqdim edilən “Müqəddəs Valentin günü” bugün ölkəmizdə az qala rəsmi səviyyədə qeyd olunur. Allahın sonuncu rəsulu Mühəmmədin (s) və onun Əhli-beytinin (ə) təlimlərindən uzaq düşmüş avam kütlənin bu “bayram”ı qeyd etməsi hələ başadüşüləndir. Lakin “Valentin günü”nün dövlət telekanallarından təbliğ olunması, onun saf və təmiz bir sevgi bayramı kimi qələmə verilməsi cəmiyyətin əxlaqını qəsdlə aradan aparmaq planından başqa bir şey ola bilməz. Çünki bu sözdə “bayram”ın tarixini araşdırsaq, onun mahiyyətinin nə qədər çirkin və iyrənc olduğunu görərik.
            Əvvəla onu qeyd etmək lazımdır ki, bəzilərin xristianlıqdan gəldiyini düşünən Valentin gününün əslində bu səmavi dinlə heç bir əlaqəsi yoxdur. 14 fevral hələ interamnlı keşiş Valentindən öncə Roma müşriklərində bayram kimi qeyd olunurdu. Bu onunla bağlı idi ki, 14 fevral şirk əhlində “qadınlıq və evlilik ilahəsi” Junoyanın doğum günü sayılırdı. Allah-Təala Qurani-Kərimdə Junoya kimi “ilahələr” haqqında İbrahim peyğəmbərin (ə) dilindən belə buyurur: “Sən bütləri tanrılarmı qəbul edirsən? Mən səni və sənin camaatını açıq-aydın azğınlıq içində görürəm.“ Sual yaranır: eramızdan əvvəl yaşamış Roma müşriklərinin bütpərəst ayini niyə islami Azərbaycanda bayram kimi qeyd olunmalıdır? Məgər biz də onlar kimi açıq-aydın azğınlıq içindəyik, məgər biz də özümüzü əbədi cəhənnəm oduna qərg etmək istəyirik?! Axı Rəsulallah (s) buyurur: “Kim bir qövmə özünü bənzətsə  elə onlardan olar!”
            Ən acınacaqlısı isə budur ki, ümməti-Mühəmmədin öz sevgililər günü ola-ola, biz müşriklərin bayramından yapışırıq. Zilhiccə ayının 1-i İmam Əli (ə) və Xanım Fatiməyi-Zəhra (s.ə) arasında bağlanılmış izdivac günü - əsl sevgililər bayramı budur! İstər müqəddəs Valentinin adına yazılan əfsanə, istərsə də hansısa başqa bir sevgi əhvalatı göylərdə 40 min mələyin şahidliyi ilə bağlanılmış izdivacdan daha pak və təmiz ola bilməz. Məhz buna görə Azərbaycanda sevgililər günü kimi bu tarixin qeyd edilməsi daha məsləhətə uyğundur. Cəmiyyətimizin dinə inanmayan hissəsi isə 30 iyunu sevgililər günü kimi keçirdə bilər. Bu tarix 20 yanvar şəhidləri İlham Allahverdiyev və Fərizə Nəbiyevanın izdivacı baş tutmuşdu. 30 iyun təbii ki, fəzilət baxımından  1 zilhiccə ilə müqayisəyə gəlməsə də, gənclərdə milli-mənəvi dəyərlərə marağın oyatması cəhətindən onun təqvimə salınması müsbət nəticələr verə bilər. Hər halda bu müşriklərin bayramının qeyd edilməsindən qat-qat faydalı olar.
            Sonda diqqətinizə indicə oxuduğum bir xəbəri çatdırmaq istəyirəm. Məşhur cənubi afrikalı əlil idmançı, paralimpiya oyunlarının mükafatçısı Oskar Pistorius “Müqəddəs Valentin günü”ndə öz həyat yoldaşını səhvən güllələyib. İş ondadır ki, sevimli ərinə bayram gününə sürpriz etmək istəyən qadın evə oğru kimi pəncərədən daxil olub. Oskar isə onu əsl oğru hesab edərək, atəş açıb və başından yaralayıb. Qadının həyatını xilas etmək mümkün olmayıb. İdmançı şok içində olsa da, sonrakı peşmançılıq necə deyərlər fayda verməz. Şit bayramda şit zarafat insan həyatının itkisi və bütöv bir ailənin faciəsi ilə nəticələnib. Əslində burada təəccüblü bir şey yoxdur. Çünki kitab əhli ola-ola, bütpərəstlərin bayramını qeyd edənin sonu elə bu cür olar. Müsəlman üçün isə onu keçirtmək daha da böyük günahdır. Ona görə ki, bizə siratül-müstəqim yolu olan İslamda yaşamaq neməti əta olunub. İslamı buraxıb, yalançı bütlərə tapınanlara və üstəlik də onların “doğum” günlərini bayram edənlərin halına vay olsun!

Asim Məmmədov, 14.02.2013

вторник, 12 февраля 2013 г.

Bir polisin manifesti


            Sadə amerikalı polisin əhvalatı bu ölkədə hökm sürən sosial ədalətsizliyi bütün çılpaqlıqla ifşa etdi.

            Son günlər ABŞ-da bu ölkənin vətəndaşların adətən döyüş filmlərindən izləməyə öyrəşdikləri hadisələr cərəyan edir. Özündə eyni zamanda Terminatoru, Rembonu və Supermeni təcəssüm edən Kristofer Dorner adlı keçmiş polis əməkdaşı bütöv bir ştatın hüquq-mühafizə orqanlarına partizan müharibəsi elan edərək, öz keçmiş həmkarlarını bir-bir qətl etməyə başlayıb. O artıq bir polisi öldürüb, daha ikisini isə yaralayıb. O həmçinin polisin qızını və onun sevgilisini də öldürüb.
            Bu cür zorakılığa haqq qazandırmaq fikrindən uzağam. Lakin Kristoferin özünü “demokratiyanın beşiyi” adlandıran ABŞ-da hansı ədalətsizlik və zülmlərlə qarşılaşdığına nəzər salsaq, onun bu cür radikal addıma sövq etmiş motivləri az da olsa başa düşə bilərik.
            Balaca Kris həyatının elə ilk illərindən Amerikanın sərt reallığı ilə qarşılaşmalı oldu. Belə ki, qaradərili olduğuna görə amerikalı zənci üçün ən ağır söyüş sayılan “nigger” adı ilə məktəb uşaqları tərəfindən aşağılanırdı. Lakin Dorner heç vaxt irqçi söyüşləri cavabsız qoymazdı və məhz buna görə tez-tez davalara düşürdü. Onun həyatının əsas prinsipi elə o vaxtdan formalaşıb: heç vaxt ədalətsizliyi cavabsız qoyma!
            Məktəbi bitirdikdən sonra, Kristofer ABŞ-ın Hərbi Dəniz Qüvvələrində xidmət etməyə başlayır. Orada özünü əla əsgər kimi tanıtdırandan sonra, ehtiyata çıxır və polis idarəsinə işləməyə gedir. Gənc qanun keşikçisi inanırdı: bu vəzifədə onun üçün ədalətsizliklə mübarizə aparmaq daha asan olacaq.
            Lakin Amerika polis sistemində hökm sürən irqçilik, səbəbsiz zorakılıq, rüşvətxorluq və dedovşina Dorneri hüquq-mühafizə orqanları haqqında fikirini 180 dərəcə dəyişməyə məcbur edir. O qanunu ayaq altına salan həmkarlarına donoslar yazmağa başlayır. Bu da əlbəttə ki, rəhbərliyin xoşuna gəlmir və onu bir idarədən digər idarəyə köçürürlər. Ruhi xəstə oğlanı vəhşicəsinə döymüş polis əməkdaşına qarşı şikayət qaldırdıqdan sonra isə, Dorneri ümumiyyətlə polisdən qovurlar.
            Kristofer uzun müddət müxtəlif instansiyaların qapılarını döyərək ədalətə nail olmaq istəyirdi. Axırda isə başa düşdü: özü eyni simada prokuror, hakim və cəllad olmaqdan başqa çarə yoxdur. O Loc-Anceles polis idarəsinə 14 səhifəli bir manifest göndərərək, onlara partizan müharibəsini elan etdiyini bəyan etdi.
            Manifestin boş hədə olmadığı elə ilk günlərdən aydın oldu. İrveyn (Kaliforniya ştatı) şəhərinin baş işverəni sayılan idarə rəisi və onun qızının öldürülməsi Dornerin zarafat etmədiyini göstərib. Daha sonra isə polis ovu iki hüquq-mühafizə orqanları əməkdaşının yaralanması ilə davam etdi.
            Əslində müharibə yoluna qədəm qoyan keçmiş polis mübarizəsinin məğlubiyyətə düçar olduğunu dərk edir. O öz manifestində buna işarə edərək yazır: “Bilirsiniz niyə Amerika əsgərləri İraq və Əfqanıstan yaraqlılarına qalib gələ bilmirlər? Çünki onlar ölümdən qorxmurlar. Mən də elənçiyəm. İtirəsi bir şey qalmayıb. Onsuzda polis idarəsi əlimdən hər şeyi alıb.”
            Amerika ictimayyətinin Dornerin addımlarına reaksiyası da maraqlı oldu. Onu dəstəkləmək üçün sosial şəbəkələrdə açılan səhifələrin sayı yağışdan sonra göbələklər kimi artır. Lakin Kristoferin dəstəkçiləri heç də virtual aləmlə kifayətlənmək fikirində deyillər: ona Loc-Ancelesdə yaşayan çoxsaylı anarxistlərin, solçuların və islamçıların da qoşulacağı gözlənilir. Təşviş içində olan Loc-Anceles polisi bunun qarşısını almaq üçün şəhər sakinlərinə hədə-qorxu dolu bir bəyanatla müraciət edib. Dornerə dəstək verənlərə qarşı ən sərt addımların atılacağına söz verilib. Lakin farslar demişkən: “Çi fayda?” Üsyankar polisin tərəfdarları artmağa davam edirlər. Ən nikbin ekspertlər isə əmindirlər: “Kristofer Dornerin hərəkatı Amerika inqilabının başlanğıcı olacaq!” Çünki Kristoferin başladığı partizan müharibəsi yalnız ilk baxışdan şəxsi zəmində qisasdır, əslində isə illərdir hökm sürməkdə olan ədalətsiz və irqçi quruluşa qarşı cəsarətli bir manifestdir!

Asim Məmmədov, Islamazeri.az

воскресенье, 20 января 2013 г.

“Canqo” irqçiliyə qarşı bir manifestdir!


Nəhayət ki, dahi rejissör Kventin Tarantinonun intizarla gözlədiyimiz yeni filmi “Azad olunmuş Canqo” böyük ekranlara çıxıb. Əminliklə demək mümkündür ki, Kventin bu dəfə öz pərəstişkarlarını məyus etmədi. “Ceki Braun” və “Ölümün isbatı” kimi filmlərlə uğursuzluq yaşayan amerikalı rejissör üçün “Canqo” hələ də qocalmadığını göstərmək üçün əla fürsət oldu. Tamaşaçıların böyük rəğbəti ilə qarşılanan bu film maliyyə cəhətindən də sərfəli oldu. Belə ki, ekranlara çıxdıqdan cəmi 3 günün keçməsinə rəğmən, “Canqo” artıq 130 milyon dollar toplaya bilib.
Spaqetti-vestern janrında olan bu kinoəsərin əsas hədəfi tamaşaçıları əyləndirmək olsa da, Kventin siyasi mövzudan da yan keçmədi. Belə ki, eyni adlı zəncinin hekayəsi olan “Canqo” Amerikada vətəndaş müharibəsindən əvvəl hökm sürmüş quldarlıq rejimini bütün çılpaqlıqla ifşa edir. Canqonun arvadı Brumqilda (ona bu adı alman sahibləri mırta qoymuşdular) qəddarlığa görə bizim XIX əsr “ağa” və “bəy”ləri xatırladan Kelvin Kendinin evində qul həyatını sürür. Sevdiyi xanımı xilas etmək üçün Canqo “insan ovçusu” doktor Kinq Şultsla birləşir. Onlar qaydasız döyüşçüləri almaq bəhanəsilə Kelvinin evinə daxil olurlar. Şizofreniyanın yüngül formasından əziyyət çəkən Kelvin Canqo və Şults qarşısında ciddi maneə deyil, lakin Kendi ailəsinin neçə illik xidmətçisi olan qaradərili Stiven cütlüyün Brumqildanı qaçırtmaq planını ifşa edir. Qəzəblənən Kelvin Brumqildanı yalnız 12 min dollara satacağını bəyan edir. Bu vaxt isə ... ardını danışmayacağam. Çünki belədə filmi izləməyə marağınız qalmaz.
Qeyd etdiyim kimi, quldarlığın yaratdığı anti-insani fəsadlar mövzusu filmin ana xəttini təşkil edir. Tarantino özü bunu belə şərh edir: “Quldarlıq ölkəmin ən qara səhifələrini yazmış iyrənc və rüsvayçı bir fenomendir. Mövcud olduğu 245 illik tarixi ərzində quldarlıq elə faciələr yaratmışdır ki, bu millətin gələcək inkişafına təsir göstərib. Əgər quldarlıq olmasaydı, biz bugün tamam başqa bir xalq olardıq.” Səhnələrin birində Kelvin “ağa” ritorik sual verir: “Mən uşaqlıqdan zəncilərin əhatəsində böyümüşəm, amma bir şeyi başa düşmürəm: niyə onlar  bu qədər zülmü görə-görə, bizə qarşı üsyan qaldırıb, bizi kəsib-doğramırlar?” Öz sualına özü cavab verən Kelvin bunun səbəbini belə izah edir: zülmə tabeçilik zəncilərin qanındadır. Onun fikrinə görə, qaradərililər “ikinci sort” adamlardır. Bu cür irqçi düşüncənin nə qədər səhv olduğunu Kelvin yalnız hadisələrin sonunda anlayır. Lakin artıq gec idi ...
Sonda onu qeyd etmək istərdim ki, “Azad olunmuş Canqo” zəif ürəkli insanlar üçün nəzərdə tutulmayıb. Çünki filmdə əks olunmuş quldarların zəncilərə qarşı fiziki cəzaları hər adam rahat izləyə bilməz. Ümumi götürsək isə “Canqo”nu izləməyə dəyər. Həm irqçiliyin nə qədər çirkin bir fenomen olduğunu anlamaq üçün, həm də tamaşaçını qəmgin fikirlərdən biraz uzaqlaşdırmaq üçün verilmiş məzəli momentlərdən mənəvi həzz almaq üçün. İyi seyretmələr!

  Asim Məmmədov, Islamazeri.az

вторник, 15 января 2013 г.

Беглец Наби


ИНТ. ОБЫЧНЫЙ КАБИНЕТ ОБРАЗЦА XIX ВЕКА - ДЕНЬ.

На дорогом ковре стоят рабочий стол, стул и кресло, на стене висит портрет Николая II-го.

За столом сидит мужчина в чёрной шляпе, чёрном пиджаке, чёрных перчатках и белой рубашке, одним словом настоящий мачо. Это русский генерал ГРАФ ЛИСЕНКОВ, один из тех людей, которые считают себя хозяевами мира. Через несколько секунд в кабинет заходит другой мужчина и садится на своё рабочее место прямо перед Лисенковым. Это нахчыванский уездный начальник АДИЛЬ БЕК.

АДИЛЬ БЕК
Дорогой господин Лисенков, что Вас привело к нам в Нахчыван, в самый отшиб Российской Империи?

ЛИСЕНКОВ
(коротко)
Мне нужен этот человек.

Он протягивает Адиль беку фотографию, на которой во весь рост изображён усатый мужчина с кинжалом за поясом и винтовкой в руках. Адиль-бек, взяв её, покачал головой.

АДИЛЬ БЕК
Это же...
(он многозначительно посмотрел на собеседника)
Нет, его невозможно поймать! Он миф... Легенда!

ЛИСЕНКОВ
А это, Адиль бек, уже не вашего ума дело! У нас у самих в России было немало засранцев, которые считали себя народными мстителями, но конец у всех был один:
(он поднялся с места)
Их вздёрнули на виселице!

АДИЛЬ БЕК
(успокаивающе)
Сядьте, господин Лисенков.

Взвинченный генерал садится.

АДИЛЬ БЕК
Тогда я расскажу вам один случай: как-то раз Он обедал в столовой. Селим беку, вашему покойному предшественнику, удалось подкупить кого-то из Его окружения и выяснить, где Он находится. Лучшие царские войска окружили столовую и ворвались туда. Они не встретили ожидаемого сопротивления: Он, встав из-за стола, добровольно поднял руки. Но спустя несколько секунд, непонятно как, у него в руках оказались два револьвера и Он открыл огонь по солдатам. Они ответили ружейным залпом, но куда там!... Он был настолько точен, что за несколько минут от лучшего царского войска остался лишь один человек. Этот солдатёнок хотел выстрелить в него, но револьвер дал осечку. У солдата перед Ним затряслись коленки, наверняка в этот момент он сделал кучу. Наш герой прицелился в солдатёнка, но чёрт побери, у него тоже закончились пули! В этот момент подоспел новый отряд царских войск - и у Его головы мгновенно оказалось несколько пушек. И вдруг появилась Она...

ЛИСЕНКОВ
Там была и девушка?

АДИЛЬ БЕК
Да, Его верная подруга. Она сразу кинула два ножа: два парня, приставившие к башке Её возлюбленного пушки, упали как подкошенные. Селим бек прицелился в неё, но Она выстрелила ему прямо в сердце.

Паралельно мы видим как этот усатый "терминатор" и его "терминаторша" под весёлую музыку проделывают всё то, о чём рассказывает Адиль бек.

Возникла пауза.

АДИЛЬ БЕК
Многие мне говорят: "Мать твою, да это сказка какая-то!" Но эта история передаётся из уст в уста уже три года.

ЛИСЕНКОВ
Не стоит слишком верить народной молве.

АДИЛЬ БЕК
А я и не верил бы, если сам не был участником тех событий.

ЛИСЕНКОВ
Если он действительно уничтожил целый царский батальон, то это только подогревает моё желание побыстрее надрать ему задницу. Давайте перейдём к делу. Я принёс десять тысяч рублей.

Он достаёт чемодан, набитый руссими рублями и кладёт его на стол перед Адиль беком.

АДИЛЬ БЕК
О, это меняет дело! С этого и стоило начинать!

ЛИСЕНКОВ
(с довольной улыбкой)
Ну, что, тогда меняем народного героя на народные деньги?

АДИЛЬ БЕК
Да за десять тысяч рублей я вам не народного героя, я вам весь народ продам!

Они оба встают.

ЛИСЕНКОВ
(незаметно переходит на ты)
Когда мы поймаем этого ублюдка, наш Богом хранимый царь ещё нацепит на тебя какую-нибудь медаль!

Дальний план, медленно переходящий в крупный: они пожимают руки.

СМЕНА ПЛАНА

ТИТР посередине экрана на чёрном фоне:

20 ЛЕТ НАЗАД...

ИНТ. КОРИДОР БОГАТОЙ УСАДЬБЫ - ДЕНЬ.

Пока проходят НАЧАЛЬНЫЕ ТИТРЫ, мы наблюдаем за молодым усатым парнишкой лет 20-ти, бегующим по коридору взад-вперёд. Это НАБИ - он работает в доме своего господина ДЖАФАРА, и весь день трудится не покладая рук, подвергаясь различным оскорблениям и унижениям.

ЖЕНСКИЙ ГОЛОС (З.К)
Наби, ты вымыл посуду?!

НАБИ
Да, госпожа!

Уже другой, более молодой и крикливый женский голос.

ЖЕНСКИЙ ГОЛОС #2 (З.К)
Наби, я тебе не сказала прибраться в моей комнате?

Наби не успел ответить, потому что в этот момент, как гром среди ясного неба раздаётся бас Джафара.

ДЖАФАР
Наби, где ты сдох, я тебе не сказал принести два стакана чая, сукин сын!!!

НАБИ
Уже бегу, господин!

Наби запыхаясь с подносом вбегает в комнату. Там на диване сидят Джафар и его гость - помещик МАМЕД БЕК. Наби кладёт поднос со стаканами на стол.

ДЖАФАР
Свободен.

Наби уходит. Мамед и Джафар, наслаждаясь горячим чаем, неторопливо беседуют.

ДЖАФАР
Ну, так зачем ты к нам пожаловал, любезный Мамед бек?

МАМЕД
Так, повидать старого друга, а то сколько мы уже с тобой не виделись? Последний раз во время той истории...

ДЖАФАР
Да, здорово мы тогда с тобой влипли... Если бы я не дал взятку приставу, сейчас мы были бы где нибудь в Сибири...

МАМЕД
Ты просто струсил тогда! Если бы ты пристрелил тех сраных пограничников, то мы отлично бы провернули это дельце!

ДЖАФАР
Ты хочешь сказать, что в этом дерьме виноват я?! Ты просто не хочешь признать, что перетащить контрабанду шёлка через иранскую границу была весьма хреновой идеей...

МАМЕД
(обиженно)
Неправда, идея была очень даже отличной, просто мы были слишком молодые и поэтому и нас ничего не получилось. А сейчас мы с тобой гораздо опытнее и  влиятельнее...

ДЖАФАР
Ты хочешь сказать, что мы должны провернуть всё это ещё раз?

МАМЕД
(загадочно улыбаясь)
Нет, на этот раз я предлагаю кое-что получше...

ДЖАФАР
Ха, я сразу догадался, что ты хочешь мне что-то предложить! Что на этот раз: взять в плен царскую семью и спалить Зимний дворец?

МАМЕД
(улыбаясь)
Нет, всё куда проще. Ты наверно заметил, что в последнее время эти сукины дети крестьяне стали приносить слишком мало прибыли?

ДЖАФАР
Да, это так.

МАМЕД
Так вот, я предлогаю тебе выгодную сделку: я помогаю тебе присвоить земли твоих крестьян, а за это получаю 50%. В результате мы оба в выигрыше.

ДЖАФАР
(иронично)
Скорее за решёткой, чем в выигрыше. Все мои крестьяне государственные, закон запрещает прибирать их земли частным лицам!

МАМЕД
Законы, Джафар ага, существуют, чтобы их обходить! Тысячи помещиков по всей стране присваивают земли крестьян и никто их за это не наказывает. Царю выгодно закрывать на это глаза.

ДЖАФАР
Даже не знаю...

У Джафара в его жалкой душе происходит внутренний конфликт между природной трусостью и желанием сорвать большой куш.

МАМЕД
Ну, давай, Джафар, решайся.

ДЖАФАР
Я согласен.

МАМЕД
Молодец, я всегда знал, что ты мужественный и решительный человек!
(после паузы)
Сначала надо определить первую жертву. Кто у вас в селе самый полный размазня?

ДЖАФАР
Есть у нас один забитый трудяга. Алы-киши, отец этого Наби.

МАМЕД
Какого ещё Наби?

ДЖАФАР
Да того щенка, который принёс нам чай.

СМЕНА ПЛАНА

Мы видим Наби, который прячется за дверью и подслушивает разговор господ. Услышав упоминание о своей персоне, он прислушивается ещё внимательнее.

СМЕНА ПЛАНА

МАМЕД (К.П)
(с улыбкой)
Ну, что пойдём покорять новые земли?

ДЖАФАР
Что, прямо сейчас?

МАМЕД
А что, зачем даром терять время?

ДЖАФАР
Ну, тогда за дело!

Джафар и Мамед встают с дивана. Наби услышав это, быстро отбежал от двери и спрятался за выступ. Джафар и Мамед, выйдя из комнаты, заболтавшись в предвкушении куша, не заметили Наби, и направились в сторону лестницы.

НАБИ
(сам себе)
Эти ублюдки хотят отнять землю моего отца. Я должен помешать им!

Он совершил марш-бросок через весь дом, под удивлённым взглядом ПОВАРА перебежал через кухню, как Годзилла сметая всё на своём пути, и оказался на балконе. Ни секунды не задумываясь, он лихо ПЕРЕПРЫГНУЛ через перила балкона и благополучно ПРИЗЕМЛИЛСЯ во дворе усадьбы.

СМЕНА ПЛАНА.

ЭКСТ. НЕБОЛЬШОЙ ЗЕМЕЛЬНЫЙ УЧАСТОК - ДЕНЬ.

Старый труженик АЛЫ КИШИ, всю жизнь гнущий спину на своих хозяев, как всегда занимается обработкой земли и что-то роет лопатой. В этот момент появляются Мамед бек, Джафар и их охранники. Алы, увидев их, отвлёкся от работы.

АЛЫ
(опираясь на лопату)
Здравствуйте, господа, могу ли я быть вам чем-нибудь полезен?

ДЖАФАР
Алы, согласно новому распоряжению царя, некоторая часть государственных крестьян должна покинуть свои земли. Мне жаль, но ты тоже попал в этот список.

АЛЫ
Этого не может быть! Царь не мог издать такой указ, это противоречит закону. Хотя я всего лишь простой крестьянин, я кое-что смыслю в этих делах.

ДЖАФАР
(с насмешкой)
Ты хочешь сказать, что мы тебя обманываем?

АЛЫ
Нет, что вы, упаси Господь. Просто всё это очень странно. И к тому же если вы прогоните меня, то куда я пойду? Чем буду кормить свою семью?

В разговор вмешивается Мамед бек.

МАМЕД
(грубо)
А это уже не наши проблемы. У тебя есть два часа, чтобы убраться отсюда!

АЛЫ
Куда я должен убираться со своей собственной земли? Это вы убирайтесь отсюда!

МАМЕД
Старый мудила, ты решил оказать нам сопротивление?!
(охранникам)
Ребята, научите этого оборванца как надо разговаривать с господами!

Один из охранников делает шаг вперёд и наносит Алы удар в челюсть, сбивая его с ног. Другой охранник несколько раз бьёт старика в живот.

АЛЫ
(отплёвываясь кровью)
Мерзавцы, я подам на вас жалобу в уездный суд, там с вами разберутся!

Мамед бек выхватывает свой револьвер и направляет на лежачего Алы.

МАМЕД
Это вряд ли, потому что жить тебе осталось несколько секунд!

Мамед взводит курок, прицеливается в Алы и тут...

... От мощнейшего удара в щёку он падает на землю!

Удар нанёс Наби, который появился чтобы спасти своего отца.

Джафар, испугавшись такого поворота событий, бросился БЕЖАТЬ.

Охранники мгновенно заступились за своего хозяина. Один из них попытался врезать Наби в челюсть, но храбрый юноша хватает его за руку и переламывает кость. Слышен хруст. Охранник орёт от боли и падает на колени. Он получает сильный удар коленом в лицо и падает на спину. Охранник готов.

Охранник #2 оказывается более проворным малым. Ударив Наби ногой, он отталкивает его от себя. Наби пошатнулся, но не упал. Он как лев кинулся на Охранника #2 и попытался ударить его ногой в живот. Охранник #2 разгадывает манёвр противника, перехватывает его ногу и резко дёрнув за неё, валит на землю. Охранник достаёт свой кинжал, чтобы прикончить врага, но Наби кидает ему в глаза песок и ослепляет. Наби поднимается на ноги, хватает ничего не видящего Охранника #2 за воротник и мощнейшим ударом головой сбивает его с ног. Охранник #2 тоже готов.

Очень КРУПНЫЙ ПЛАН глаза Наби. Они победоносно смотрят на избитых Мамеда и двух охранников, валяющихся у него под ногами.

Внезапно...

Мы слышим цокот множества лощадиных копыт. Позади Наби мы видим тринадцать всадников, подъезжающих к нашему герою. Это царские солдаты, которых притащил Джафар в качестве подкрепления. Впереди солдат - сам Джафар, он  тоже сидит на коне.

ДЖАФАР
(улыбаясь)
Ты думал, что так просто сможешь отделать нас?

НАБИ
Мне не надо думать, я уже отделал всех вас.

ДЖАФАР
Глупый молокосос!
(солдатам)
Разорвите этого щенка на части!

Все тринадцать солдат спрыгивают с коней. Они окружают Наби со всех сторон. Всё это происходит под музыку из спагетти-вестернов, разбавленную азербайджанскими национальными инструментами.

Тем временем солдаты, несмотря на численное преимущество, не решаются напасть первыми, видимо "вдохновляясь" полуживыми Мамед беком и его охранниками, валяющимися после схватки с Наби "в нокауте". Солдаты начинают водить вокруг Наби своеобразный хоровод. Сам Наби же стоит в боксёрской стойке, не желая пропустить того, кто нападёт на него первым.

Мы чередуем короткие кадры двух противоборствующих сторон, готовых начать бой в любое мгновение: Наби - солдаты, Наби - солдаты, Наби - солдаты ...

Наверно противники простояли бы в этой позе ещё пару часов, если бы один солдат-смельчак не кинулся бы на Наби. Несмотря на то, что он сразу был сбит хуком в челюсть, смельчак послужил примером остальным солдатам и они набрасываются на жертву.

Поначалу Наби ловко уворачивается от ударов, и по возможности отвечает той же монетой. Точные удары Наби, приходящиеся в область лица и живота, заставляют нападавших отступать, чтобы получше подготовить следующую атаку.

Солдаты, разозлённые точными выпадами Наби, с двойным остервенением нападают на него. Наби стали изменять ноги, начало сказываться численное преимущество неприятелей. Наконец Наби обессилев падает, солдаты начинают пинать его ногами. Наби уже не сопротивляется ударам.

Вдруг вмешивается Джафар.

ДЖАФАР
Хватит! Поднимите его на ноги.

Музыка прекращается.

Солдаты поднимают окровавленного Наби и ставят его перед Джафаром, параллельно удерживая его со всех сторон, чтобы он не сбежал (или скорее, чтобы не свалился).

ДЖАФАР
Ну что, Наби, теперь мы тебя долго не увидим, отправишься в Сибирь лес валить...

НАБИ
(полуживым голосом)
Это ты туда отправишься, урод. В суде я докажу, что настоящий преступник это ты!

ДЖАФАР
Не докажешь, голубчик, не докажешь. Поверь мне, я позабочусь об этом...

Джафар ударяет Наби в лицо.

СМЕНА ПЛАНА.

ИНТ. ЗАЛ СУДА - ДЕНЬ.

Крупный план - жирный судья, лет 50-ти стучит молотком по столу.

СУДЬЯ
Тишина в зале суда! Подсудимый, вам представляется последнее слово.

Мы видим Наби, который сидит за решёткой, на скамье подсудимых. Его лицо в ушибах и ссадинах. Также мы видим двух вооружённых охранников, которые в любой момент готовы пристрелить его, если он, не дай Бог, попытается бежать.

Он медленно встаёт со скамьи, чтобы ответить судье.

НАБИ
Я повторяю в сотый раз: я узнал, что мой хозяин Джафар ага и его приятель Мамед бек хотят захватить землю моего отца. Я отправился на место и увидел, что Мамед приставил к голове моего отца револьвер. Я разумеется вступился и в результате меня избили, а теперь к тому же собираются сослать на каторгу.

"Потерпевший" Мамед бек резко протестует.

МАМЕД
Этот щенок лжёт! Я узнал, что один из крестьян Джафара - Алы киши заболел и решил проведать его. Но старик прогнал нас с Джафаром, а потом подбежал этот псих и избил меня и моих ребят.

СУДЬЯ
Видите, подсудимый, потерпевший говорит, что именно ВЫ первым напали на него.

НАБИ
Это ложь! Грязная ложь!

СУДЬЯ
Свидетели потверждают слова потерпевшего.

НАБИ
Они подкуплены.

СУДЬЯ
(иронично)
Интересная ситуация складывается, подсудимый: потерпевшие, свидетели, судьи - все грязные лжецы, и только один вы белый и пушистый?

НАБИ
Аллах свидетель, я говорю правду! Если хотите я могу поклясться на священном Коране.

СУДЬЯ
Суду не нужны ваши клятвы. Нам и так уже всё ясно! Сядьте, подсудимый, сейчас будет оглашён приговор.

Наби садится обратно на скамью. ВДРУГ ему на голову падают ОПИЛКИ.

Он смотрит наверх и НЕ ВЕРИТ СВОИМ ГЛА3АМ: КТО-ТО вырезает из деревянного потолка КРУГ.

СУДЬЯ
... Обвиняемый в нанесении тяжёлых побоев Джафару Топпуш оглу и Мамеду Кечяль оглу, а также их охранникам и царским солдатам при исполнении служебных обязанностей...

Крупный план - Потолок суда. КТО-ТО уже закончил вырезать круг и забрал вырезанную окружность к себе наверх.

СУДЬЯ
... На основе неоспоримых доказательств, суд пришёл к выводу...

Из новообразованной в потолке круговой дыры ЖЕНСКАЯ РУКА протягивает Наби ДВА РЕВОЛЬВЕРА.

СУДЬЯ
... Приговорить Наби Алы оглу к 15-ти годам каторги с ссылкой в Сибирь.

Наби резко встаёт со скамьи, поднимает обе руки вверх, хватает револьверы и через решётку РАССТРЕЛИВАЕТ судью.

Судья расплоставшись по стенке, оставляет за собой кровавые следы.

Следующими двумя выстрелами Наби убивает охранников. Через решётку он потрошит карман одного из них, достаёт связку ключей и открывает клетку.

Наконец-то СВОБОДА! Наби покидает здание суда.

СМЕНА ПЛАНА.

ЭКСТ. ВХОД В СУД - ДЕНЬ.

Ни о чём не подозревающий старый СТОРОЖ, вооружённый ружьём, охраняет здание суда.

Вдруг он видит Наби, который выбегает с револьвером из здания. Сторож направляет на него ружьё.

СТОРОЖ
Эй, парень, ты куда?

Вместо ответа он получает пулю в колено и как подкошенный падает на землю.

Наби спускается по деревянным ступенькам и видит ОЧАРОВАТЕЛЬНУЮ НЕЗНАКОМКУ на белом коне.

НЕЗНАКОМКА
Садись, живей!

Наби запрыгивает на коня и вместе с таинственной красавицей скрывается за горизонтом.




Асим Мамедов, 25.02.2012.